در شب تاریک فراق، از آن رو سعدی چراغی روشن نمیکند
که مبادا چشمش به روی کسی غیر از دوست بیفتد
↓ دریافت تصویر خام این شعر عکس ↓
حتی آن زمان که پوسیده باشم و باد خاک تنم را بپراکند
هنوز محبت تو در استخوانم باقی میماند ای دوست
↓ دریافت تصویر خام این شعر عکس ↓
مرغ دل من آنچنان به دام تو وابسته شده که
دیگر به فکر بازگشت به خانه نیست
↓ دریافت تصویر خام این شعر عکس ↓
هیچ کس بدون حسرت از این دنیا نمیرود
مگر کسی که از عشق دوست جان داده باشد
↓ دریافت تصویر خام این شعر عکس ↓
شوق وصل دوست را تا گور با خود خواهم برد
حتی روز محشر که از خاک برخیزم باز به دنبال نشانی از دوست خواهم بود
↓ دریافت تصویر خام این شعر عکس ↓
بعد از شناخت تو هیچ چیز به دلم راه ندارد
اصلا چه کسی میتواند جایگاه دوست را بگیرد؟
↓ دریافت تصویر خام این شعر عکس ↓
ماجرای عشق خسرو و شیرین را بی ارزش کرد
شور و شوقی که میان من او وجود دارد
↓ دریافت تصویر خام این شعر عکس ↓
اگر رضایت دوست در کشتن سعدی است، ترسی نیست
این حیات برای من بس است که برای رضای دوست بمیرم
↓ دریافت تصویر خام این شعر عکس ↓