او با لباس بلندی که روی زمین میکشید، میرود و من تلخی تنهایی را میچشم
دیگر از من خبری نگیر که همه چیزم میرود…
↓ تصویر خام این شعر عکس ↓
۱۴۰۲-۰۹-۰۶
شعر عکس روزانه
سعدیشعر عکسشعرعکس
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
دیدگاه *
نام
ایمیل
وب سایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
معادله امنیتی: * + 8 = 10
Δ
نظری نیست